donderdag 20 december 2012

Mens en Natuur: Mijn ecologische voetafdruk



Mijn voetafdruk bedraagt 3,9 ha
Ik ben eigenlijk een beetje verbaasd om te moeten vaststellen dat ik een grotere voetafdruk dan de gemiddelde persoon in de wereld heb, dat had ik niet verwacht. Tegenover België vind ik dat ik nog goed sta.
Op volgende punten zou ik mijn voetafdruk kunnen verkleinen:
- Reclame in de brievenbus vermijden door een sticker te kleven (350m2)
- Twee keer per week vlees vervangen door een vegetarisch alternatief (1600m2)
- Een douche nemen ipv een bad (180m2)
- Steeds koken met deksel op pot of pan (400m2)
→Ik kan 2500m2 besparen.
Volgende punten zouden voor mij te moeilijk zijn om te ondernemen.
- Gerecycleerd papier gebruiken. Ik werk halftijds als administratief bediende in een winkel en daar wordt geen gerecycleerd papier gebruikt. Thuis gebruik ik papier van het werk, met toestemming natuurlijk. Het zou dus voor mij duurder uitkomen om gerecycleerd papier te kopen.
- Ik wil ook de computer niet helemaal uitzetten, maar op slaapstand of stand-by zetten. Ik heb van horen zeggen dat de computer het langer overleeft als je hem niet meerdere malen per dag herstart. Omdat ik geruime tijd van de dag aan de computer werk met enkel pauzes daartussen, zet ik de computer steeds op slaapstand tijdens die pauzes in plaats van ze telkens weer uit en dan weer aan te zetten.

Mens en Natuur: Hoe groen ben ik zelf?



In welke groep plaats ik mezelf?
Ik kan niet precies uitpuzzelen in welke groep ik hoor. Waarschijnlijk hang ik zo tussen de “onschuldige wachter” en de “geremde hoper”.
Ik ben me er aan de ene kant heel goed van bewust dat mijn inspanning voor de wereld hard nodig is en dat elke kleine moeite groot verschil maakt. Aan de andere kant doe ik bijlange niet mijn uiterste best en verste handelingen om mijn gedrag steeds aan het milieu aan te passen.
Is er bij mij een kloof tussen attitude en gedrag?
Dat is zeker zo. Als ik ook werkelijk zou doen waarin ik geloof en wat ik allemaal wil, dan zou het veel meer voorstellen dan mijn acties van nu. Maar, ik ben op weg en ik vind wel dat ik steeds beter wordt.
Ik zou heel graag met de volle waarheid kunnen zeggen dat ik behoor tot de groene doeners. Misschien dat ik er ooit in de toekomst nog eens kom.
Ik denk dat één van de grootste factoren die mij er van af houden om mijn hele best voor de natuur te doen voeding is. Ten eerste zijn er de traditionele zaterdagse (shabbat) etenswaren, die niet bepaald allemaal ecologisch zijn. (Vlees en vis ’s avonds en ’s morgens, enz.)
Maar ik mag niet ontkennen dat de rest van de dagen er veel ecologischer uitzien. Zeker nu ik degene ben die kookt, en dan ook alles daarover te zeggen heb, natuurlijk. Zo eten we bijvoorbeeld minstens 2 keer per week vegetarische producten.
Op vlakken van woning en transport is het voor mij het gemakkelijkste om mijn gedrag ecologischer te maken.
Ik ben pas verhuisd, dus heb ik direct alles ecologisch ingesteld in mijn woning. Mijn woning is van nature uit ook heel warm, dus de verwarming heb ik nog nooit gebruikt. Ook de droogkast gebruik ik zelden.
Ik woon in Antwerpen en waar ik maar moet komen, werk, vrienden, bevindt zich niet verder dan 20-30 minuten te voet stappen. Ik houd wel van stevig doorstappen en een auto heb ik niet, dus normaal gezien zijn mijn voeten mijn enige transportmiddel. Soms, als het weer extreem is, gebruik ik het openbaar vervoer.

Mens en zingeving: Rituelen, mijn geloof



Ik heb het gevoel dat ik deze dimensie niet kan afsluiten zonder een beetje over de joodse rituelen, die een zodanig grote invloed op mijn leven hebben, uit te wijden.
Natuurlijk kan ik hier niet alles opsommen en ik twijfel of het zelfs 5% van alles zal zijn, maar ik wil toch proberen om jullie een beeld te geven hoe mijn leven er uit ziet, qua geloof, religie en de rituelen die daarbij horen.
Het zit gewoon zo dat de joodse religie (en waarschijnlijk is het zo bij alle religies) geen betekenis heeft als de rituelen niet meegerekend worden.

Dus volgend een kleine opsomming van voorbeelden:
-          De geboorte:
Wanneer er een jongetje geboren wordt, besnijdt de moheel (een speciaal medisch opgeleide man) hem op de achtste dag na de geboorte. Tijdens het weghalen van de voorhuid spreekt de moheel een zegen uit die betrekking heeft op het verbond met God. Bovendien wordt dan de naam van de baby bekend gemaakt.
Als er een meisje geboren wordt, dan vindt er een feestelijke ceremonie in de synagoge plaats, de zaterdag na de geboorte, en daarbij wordt de baby dan genaamd.
-          Joodse meerderjarigheid:
Op 13 jarige leeftijd wordt de jongen als een volwaardig lid in de joodse gemeenschap opgenomen. De jongen wordt dan een man, die de religieuze taken moet volbrengen. Bij de Bar Mitswa ceremonie leest de jongen voor het eerst in het openbaar uit de Thora (Bijbel) voor. Bovendien mag hij voor het eerst de tefillin (gebedsriemen) gebruiken. Dit zijn riemen die tegen het voorhoofd en om de linkerarm worden gebonden.
Een meisje wordt al op 12 jarige leeftijd volwaardig lid, dat wordt dan de Bat Mitswa genoemd. Hier zijn geen verplichte ceremonies aan verbonden. Wel is ze vanaf die leeftijd al bevoegd om bijvoorbeeld eieren na te kijken om er zeker van te zijn dat er geen bloed aanwezig is. Joden mogen namelijk geen bloed eten.
-          Het huwelijk:
De huwelijksceremonie kan in de open lucht of in de synagoge worden gehouden. Het bruidspaar staat hierbij onder een choepa (baldakijn), wat het nieuwe huis van het echtpaar moet symboliseren. Tijdens de ceremonie schuift de bruidegom een gouden ring aan de vinger van de bruid en wordt het huwelijkscontract voorgelezen. Hierna spreekt de rabbijn zeven zegens uit over het huwelijk. Tot slot trapt de bruidegom een wijnglas kapot. Dit om zelfs bij een blijde gebeurtenis de verwoesting van de tempel te blijven herdenken.
Na deze serieuze en plechtige ceremonie volgt het huwelijksfeest, waarbij er veelvuldig gegeten en gedronken wordt en de vrienden en naasten van bruid en bruidegom het trouwfeest komen opvrolijken.
-          De dood:
De dode moet binnen 24 uur na het overlijden in gewijde Joodse grond worden begraven. Het lichaam wordt gewassen in een reinigingsbad, gezalfd met kruiden en gewikkeld in een wit doodskleed.
De familieleden van de overledene die meerderjarig zijn, zijn verplicht om 7 dagen lang te rouwen. Spiegels en schilderijen in het huis waar gerouwd wordt, worden met zwarte lakens bedekt. Familieleden, vrienden en bekenden komen in die dagen in het huis waar gerouwd wordt langs, om de familieleden van de overledene te troosten.

Wie meer informatie over joden en hun rituelen zou wensen:



Boeken:
- 'Joodse riten en symbolen' van S. Ph. De Vries
- 'Volgens de Joodse traditie: feestdagen, religieuze en culturele gebruiken, verhalen, liederen en culinaire specialiteiten' van Judith B. Fellner
- 'Onze Joodse buren: een inleiding in het jodendom' van Sylvain Salomon Brachfeld



Mens en zingeving: getuigenissen die mij aanspreken


Ik vond de hele situatie in Madrid enorm interessant. Het is duidelijk te zien dat al die mensen, jong of oud, werkelijk geloven en voor hun geloof leven en er alles voor zullen doen om zo'n prachtige gelegenheid niet te missen.

De jongeren brengen steeds het punt van SAMEN zijn, DELEN, e.d. aan.
Ik ben het daar zeer mee eens. Als er veel mensen samenkomen om hun geloof te versterken en eigenlijk ook een beetje om die aan de wereld te annonceren, dan geeft het feit dat er nog zoveel personen aanwezig zijn een gevoel van sterkte en overtuiging.
Het is nooit hetzelfde als alleen thuis de Bijbel lezen of, zoals genoemd, met maar 5 personen naar de kerk te gaan.Zo'n samenkomst is noodzakelijk om de moed er in te houden en om nieuwe inspiratie en spiritualiteit op te doen. 
Het kan natuurlijk zonder, maar het gaat veel gemakkelijker en meer overtuigd met een collectieve opfrissing of zelfs vernieuwing.

Petra Van Hemelryk zegt in het begin: "De mooiste bijbel  van God is de natuur zelf".
Zoiets had ik dus zelf kunnen zeggen.
Volgens mij is 'in God geloven' supergemakkelijk. Je hoeft maar om je heen te kijken. Een moeder-eend met vijf kleine eendjes, een bloem die in de zomer prachtig groen bloeit en in de winter verwelkt wordt, bergen met besneeuwde toppen, dat doet aan God denken, dat doet in God geloven.
Wij kunnen zelf niets!!