Mens en Lijden: Joden in de rouw

Wanneer een mens een verlies van een naast familielid meemaakt, dan moet hij de tijd nemen om te rouwen. Rouwen geeft een mens de kans al zijn verdriet naar buiten brengen, zodat hij zich met de tijd weer gelukkig kan voelen, wat heel belangrijk is zowel voor de mentale als voor de fysische gezondheid van de mens.

Bij ons joden zijn er daarom speciaal verplichte regels op mensen die om een naast familielid rouwen opgelegd.

Volgend ga ik jullie een paar van die regels uitleggen:

-          Welke familieleden moeten er verplicht rouwen? De ouders, kinderen, broers, zussen en echtgeno(o)t(e) van de gestorvene.

-          Het rouwen duurt zeven hele dagen en begint pas nadat de gestorvene begraven is. Het is verplicht om de gestorvene zo snel mogelijk te begraven, liefst dezelfde dag nog, om geen smart te veroorzaken. CREMEREN IS BIJ JOODSE WET STRENG VERBODEN!

-          Er wordt besloten in welk huis er gerouwd zal worden. Daar gaan alle rouwende familieleden voor de volgende 7 dagen heen om te rouwen.

-          Alle spiegels, schilderijen en foto’s die aan de muren van het huis waarin wordt gerouwd hangen, moeten met zwarte lakens worden bedekt.

-          Gedurende de zeven dagen moeten de rouwenden op lage stoelen zitten. Ze mogen hun haren en nagels niet knippen en maar heel kort onder de douche gaan, baden mag niet.

-          Het is gebruikelijk dat men over de gestorvene praat en zijn of haar goede daden herdenkt.

-          Naaste vrienden en familieleden van de rouwenden bezoeken hen gedurende de rouwdagen. Zo een bezoek hoeft niet lang te duren en er moet ook niet veel gezegd worden. Het is gewoon om aan te tonen dat er met de rouwenden meegevoeld wordt. Zij zorgen er ook voor dat de rouwenden elke dag te eten hebben en eventueel dat kleinere kinderen voor die 7 dagen opgevangen worden.

-          Wanneer een bezoeker het huis waarin wordt gerouwd verlaat, zegt hij: “Moge God u troosten naast de rouwenden van Zion en Jeruzalem”

Mens en Lijden: Lied Father Don't Cry

Soms is het onbegrijpelijk hoeveel een mens kan lijden. Bijna niet om aan te zien. Opnieuw en opnieuw kan ik verwonderd blijven staan en denken: “hoe kan dat toch? Waarom?”.

Eén van de mooie dingen die mij dan troosten zijn de wijze woorden van onze geleerden: “God is met ons in onze lijden. Hij huilt met ons mee.”

Daarin geloof ik echt en dat geeft me de moed. Ik geloof met heel mijn hart en ziel dat God werkelijk in al onze lijden meeleeft. Wij begrijpen onze pijn en lijden niet, maar hij weet er de redenen voor. En hij huilt met ons mee, hij lijdt met ons mee…

Ik heb een heel mooi lied gevonden dat nu net dit uitdrukt:

Father Don't Cry

Composition and Lyrics by Avraham Fried
This Way or That Way / Bein Kach 2006

I will never forget
the night I saw my father cry
I was frightened and alone
and his tears were burning in my eyes
deep in my soul
I held him tight
and tried to ease the pain

Father in heaven
it's no secret at all
when You think of Your children
how far they are from home
two tender tears fall from Your eyes
and Your cries shake the world
I cannot bear to see You this way

Father don't cry
I love You too much to see You in pain
and only You Who created tears
can wipe them away forever
so bring on the day
when there'll be only joy
You and I will smile
bring on the day
when there'll be be no more tears
we'll never cry again

I know it's tears of love
but still it hurts me just the same
You have always held my hand
and now I want to hold Yours too
and be there for You
don't You agree
it's time to send the tears away

Father in heaven
there's no reason at all
Your precious children
still are so far from home
we've done all we can
now it's in Your hands
let it end, oh, let it end,
the whole world is waiting for You

Father don't cry
I love You too much to see You in pain
and only You who created tears
can wipe them away forever
so bring on the day
when there'll be only joy
You and I will smile
bring on the day
when there'll be be no more tears
we'll never cry again

Mens en Lijden: Leven na de dood

Ik was in het vierde leerjaar toen onze joodse godsdienstlerares de les begon met volgende woorden: “De rabbijn Yaacov zegt in het boek ‘De gezegden van de ouderen’: “Maak je gereed in de aankomsthal, zodat je het paleis kunt binnentreden.”

Daarna werden er enkel lessen aan die gezegde besteed. We hebben geleerd dat er met ‘ aankomsthal’ dit, huidig leven wordt bedoeld, en met ‘paleis’, het leven na de dood.

Dat betekent dus eigenlijk dat ons leven nu niet enkel veel minder is dan het leven na de dood, het is zelfs enkel een ‘voorbereiding’ voor die leven.

Ik geloof in een leven na de dood. Een leven waar al de daden die een mens voor zijn dood heeft gedaan gemeten en gewogen zullen worden, en op basis daarvan zal die mens bestraft of beloond worden of allebei…

Het leven voor de dood mag dus in belangrijkheid vooral niet onderschat worden, zelfs al is het leven erna van meer waarde. Dit is namelijk het moment om het leven na de dood meer en meer waardevol te maken.

Hoe? Door een goed leven te leiden. Een leven met goede daden. ALLES wat een mens doet is tenslotte of goed, of slecht, als men de bedoeling daarvan nagaat. Een mens moet dus streven en eraan werken om al zijn daden met goede bedoelingen te doen.

In onze religie mag er niet zoveel nagedacht worden over WAT er precies na de dood zal zijn en HOE dat zal zijn. Het enige wat we in het oog moeten houden, is dat we er op voorbereid moeten zijn.

Natuurlijk mogen en moeten we ook plezier beleven op deze wereld, natuurlijk mogen en moeten we ook van ons leven genieten, maar…. Alles op de juiste manier.

Iedereen hoopt dat wanneer zijn of haar tijd voor het verlaten van de wereld komt, dat hij zijn ziel en karakter van alle slechte en onaardige trekken heeft gezuiverd.

Mens en Natuur: Prof. Tim Jackson

Enkele van zijn argumenten waar ik mee akkoord ga:

-          De 2 miljoen ondervoede mensen op onze wereld en de hoop die er voor hen is als we ons economisch model veranderen. Die hoop zal verloren gaan als we doorgaan met daden zoals: regenwouden afkappen, onze wateren met olie vervuilen, onze voorraden uitputten, … Met andere woorden: het klimaat veranderen.

Ik ga hiermee akkoord. Wij zijn mede verantwoordelijk voor het overleven van die 2 miljoen mensen. Geld is macht en wanneer we onze inkomens vergelijken met die van hen, dan is het duidelijk dat wij degenen met het geld zijn. Dus wij hebben de macht om hun leven te veranderen.

Hoe? Door onze welvaart te herdefiniëren naar een welvaart met meer betekenis en minder materialisme. Is dat gemakkelijk? Nee. Maar het moet.

-          Onze technologie; alles efficiënter gaan doen.

Hier is het toch wel nodig dat we een beetje meer informatie krijgen. Ik ben bereid om te doen wat ik kan en ook meer dan dat, maar geef dan richtlijnen.

-          Waarom doen we het voor de hand liggende niet? Spaarlampen kopen, isolatie aanleggen, enkel milieuvriendelijke machines gebruiken… We zijn te bezig met de giraffen buitenhouden; onze alledaagse, gewone, oh zo bezige leven.

Ook dat is waar. Ik denk af en toe aan het milieu, aan de stervende natuur, echt waar. Maar telkens ik eraan denk, dan komt er ook die gedacht “waarom denk je daar nu pas aan? En waarom enkel nu? Waar was je gisteren?” Het zou steeds in onze voorhoofd moeten zijn een tweede natuur van ons. Zo leiden we ons leven dan ook volgens dat bewustzijn. Zo doen we, alles wat we doen, ook op een milieuvriendelijke manier, voor zo ver dat mogelijk is.

Alhoewel, ik vind dat we op dit aspect al van een grote verbetering mogen spreken.

Vandaag de dag zijn er wel veel mensen die zulke voor de hand liggende zaken uitvoeren. Ik merk in veel huizen spaarlampen en er wordt toch bijna overal geïsoleerd?

Mens en Natuur: De plaats van de mens

Volgens mij is de mens maar een deel van de natuur, en heeft hij geen toestemming om ermee te doen wat hij wil of die voor zijn comfort uit te buiten en gebruiken.

Dat is ook de mening van de Boeddhisten en ik weet dat het bij de joden ook zo is.

God heeft de wereld in al zijn pracht geschapen. De mens is er van de sterkste elementen. Ik zeg “van“ de sterkste, omdat zelfs de mens vaak niet tegen natuurrampen bestand is.

De mens mag zijn positie en macht niet misbruiken door de wereld en de natuur op een verkeerde manier te gebruiken. Hij moet altijd blijven weten dat elke kleine daad een grote impact op de wereld kan hebben. En die invloed is niet altijd goed. Te veel keer is het helemaal niet goed.

Een mens moet ook weten dat net zoals hij verantwoordelijk kan zijn voor rampen in de natuur, hij er ook voor kan zorgen dat de natuur ongeschonden blijft en zelfs dat de natuur zogenaamd ‘heelt’, wat momenteel zeker nodig is.

Wij hebben jammer genoeg al veel te veel schade aan de natuur aangebracht. Nu is de tijd daar om die schade ongedaan te maken. Zelfs al waren we er niet steeds van bewust hoeveel schade onze acties aanbrachten, NU is elk klein kind daar van bewust. In elke krant wordt erover gesproken, in elke school wordt ervan geleerd, het is alom.

Mens en Natuur: 50 manieren om de natuur te redden

Vinden jullie het ook soms moeilijk om iets voor de natuur te ondernemen?
Voor mij is het in ieder geval niet allemaal even gemakkelijk.
Ik ben daarom ook blij dat ik volgende link gevonden heb:
http://www.wnf.nl/50manieren

Het wnf geeft hier 50 (!) manieren om de natuur te redden.
Ik ben er zeker van dat iedereen hier iets relevant en gemakkelijk om uit te voeren kan vinden.
Mij hebben die 50 manieren goed geholpen.
Natuurlijk niet allemaal, maar toch enkele daarvan.

Wat ik zo allemaal zou kunnen doen:
- Broodje gezond: Minder vlees en kaas op de brood nemen.
- Op de verwarming en verlichting letten: UITDOEN bij het verlaten van een kamer.
- Bankieren zonder papieren: Internetbankieren
- WNF in de klas: Wij zijn toch allemaal van plan om leerkracht te worden. Een kleine moeite om de WNF in ons klasje te integreren!
- Geef je oude spullen een nieuw leven: Gooi geen oude apparaten, kleding en gereedschap weg. Veel spullen repareren zeer gemakkelijk!

En dit zijn niet de enige tips die ik er uit heb gehaald.
Hopelijk kan ik me er aan houden...

Mens en Natuur: verspilling van water

Het is niet te geloven hoeveel water er dagelijks door de mensen, de landbouw en de industrie wordt verspild!
Volgend link zal jullie een idee geven:
http://europarltv.europa.eu/nl/player.aspx?pid=71217004-7721-49ef-9610-a11d0165199c

Gelukkig worden er ook enkele tips gegeven hoe we de verspilling van water kunnen verhelpen.
Volgens mij zijn die tips helemaal niet moeilijk om uit te voeren, je moet gewoon bij je daden nadenken!

Het Europees Parlement geeft ook wat toelichting in dit geval.
Ze zijn over hel algemeen niet enkel vanwege de waterverspilling, maar ook om de andere verspillingen bezorgd. Zo wordt er hard aan het stoppen met uitsterven van bedreigde diersoorten gewerkt.
Dit merk je in volgend filmpje:
http://www.google.be/url?sa=t&rct=j&q=de+natuur+redden&source=web&cd=2&cad=rja&ved=0CDUQFjAB&url=http%3A%2F%2Feuroparltv.europa.eu%2Fnl%2Fplayer.aspx%3Fpid%3D8b59bcc7-32ce-4aec-bb87-a03c011d5665&ei=XJoHUeiVH8qThgelg4DwBg&usg=AFQjCNEGXdXAvRkmdD1RiPfVDqkUPCivNQ

Mens en Natuur: De weggooitest

Ik heb de weggooitest die ik op Lisa Dhooge haar blog heb gevonden, gemaakt en ik moet toegeven: ik verschiet er een beetje van!
Dit is mijn resultaat:
Waarschijnlijk gooit u meer voedsel weg dan u denkt! Op basis van deze test scoort u gemiddeld op voedselverspilling. Jaarlijks gooit u ruim 40 kilo goed voedsel in de afvalbak. Dit komt overeen met wat we gemiddeld in Nederland weggooien. Dat kost gemiddeld 150 euro per jaar. Voedselverspilling is een vorm van energieverspilling. Voordat een maaltijd bij u op tafel staat, hebben de ingrediënten vaak al een lange weg afgelegd. Producten worden geteeld, vervoerd, bewerkt en verpakt. Dit kost allemaal energie. Als u een bruikbaar product uiteindelijk weggooit, is dat allemaal voor niets geweest. Weggooien is zonde, want eten is om op te eten!

Voedselverspilling kent vele kanten. Let bijvoorbeeld tijdens het koken op dat u niet meer kookt dan de eters op kunnen. Twijfelt u of een maaltijd genoeg zal zijn, maak dan wat extra van iets dat u kunt bewaren en de volgende dag op kunt eten. Om goed inzicht te krijgen in hoeveel u weggooit, raden wij u aan het Invulformulier Voedselverspilling te downloaden. Hierop houdt u twee weken bij wat u aan eten weggooit, vervolgens rekenen wij voor u uit hoeveel kilo dit op jaarbasis is.

Ik heb de PDF gedownload en nu ga ik proberen om werkelijk twee weken bij te houden wat ik allemaal van eten zo weg gooi.

Maar ik beloof natuurlijk niets...