“Niet zo lang geleden werd de maatschappij
bepaald door het samenspel tussen minstens vier dimensies: het politieke, het
religieuze, het economische en het culturele – waarbij het politieke en het
religieuze luik de doorslag gaven. Vandaag zijn al die dimensies verdwenen:
politiekers zijn voer voor Geert Hoste, over de religie kunnen we best zwijgen
en iedereen is kunstenaar.”
Politiek:
Ik ben het zeer met Paul Verhaeghe eens. En het jammere daarvan, volgens mij,
is dat het niet in alle landen zo is. Integendeel, in veel delen van de wereld
heeft het woordje “politiek” nog een bepaalde klank. Maar hier in België, waar
Vlaanderen en Wallonië toch oh zo vriendschappelijk met elkaar samenleven, en dat
is maar één voorbeeld, is politiek de grootste grap.
Ik zal nooit
vergeten toen één van onze leerkrachten op school in de periode wanneer België
zonder regering zat, zei: “De regering komt er maar niet uit, maar wat kan het
ons schelen, zolang de vuilniszakken elke week afgehaald worden, zitten we goed…”
Dat is toch spijtig.
En misschien ligt hier wel het probleem. België heeft geen
regering en de vuilniszakken worden toch nog steeds wekelijks afgehaald. Nou,
als alles verder zijn gangetje blijft gaan, waarom zou een mens zich dan wel om
de regering en het politiek bekommeren?
Religie:
Waarom over de religie zwijgen? Hij heeft gelijk, religie is vandaag de dag niet
meer wat het ooit is geweest. Maar waarom al die mensen die nog wel religieus
zijn naar de kant duwen?
Want toevallig
heeft religie een grote invloed op onze maatschappij en samenleving. Ik ben
religieus en enkel daarom kan ik zeggen dat in de uiteenzetting van Paul Verhaeghe
er vele punten zijn waarvan ik gelukkig geen weet heb.
Zo kan ik zeggen dat de mythe van de “self made man”
natuurlijk ook bij ons voorkomt, maar dan in veel mindere mate. Ik ben het
gewoon om te denken dat wat ik kan en wat ik doe een product is van de
eigenschappen die ik van God heb gekregen. Heb ik één of ander eigenschap niet
meegekregen, dan is dat ook niet voor mij bedoeld en dan moet ik mij daarover
niet opwinden. Als ik slaag, dan dank ik God. Als ik misluk, ook. En dan geloof
ik dat het zo het beste is.
Cultuur: Hij heeft gelijk, iedereen is kunstenaar. En
misschien is dat nog goed ook. Op die vlak geloven mensen meer in zichzelf en
ze zijn niet bang om hun ideeën op allerlei manieren te gebruiken en te uiten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten